Podstawowe błędy przy projektowaniu i budowie uziomów fundamentowych
8. Podsumowanie
Uziomy fundamentowe ze względu na swoje właściwości elektryczne stanowią bardzo korzystne, bo skuteczne i tanie rozwiązanie dla potrzeb uziemienia. Aby jednak taki uziom spełniał stawiane mu wymagania musi być wykonany zgodnie z normami, a szczególna uwagę należy zwróci na prawidłowe i trwałe wzajemne połączenie poszczególnych elementów jego konstrukcji. Zaleca się wykonywanie sztucznych uziomów fundamentowych w postaci przewodu umieszczonego na obwodzie fundamentu i połączonego ze stalą zbrojeniową. W sytuacji, gdy sam uziom fundamentowy jest niewystarczający dla spełnienia stawianych mu wymagań (kryterium wymiarów geometrycznych lub jego rezystancji) należy go rozbudować o dodatkowe uziomy sztuczne. Przy łączeniu konstrukcji uziomów fundamentowych z elementami zewnętrznymi, szczególnie tymi umieszczonymi pod ziemią należy bezwzględnie przestrzegać zaleceń normatywnych odnośnie do poprawnego doboru materiałów na takie połączenia jak również same uziomy sztuczne, ale również właściwego sposobu realizacji tych połączeń poprzez spawanie, a jeszcze lepiej za pomocą zgrzewania egzotermicznego (za wyłączeniem rozłącznych złącz kontrolno-pomiarowych) Dodatkowe uziomy sztuczne łączone z uziomem fundamentowym należy wykonywać wyłącznie z materiałów, których potencjał elektrochemiczny w gruncie jest zbliżony do potencjału stali w betonie. W warunkach polskich należy stosować w tym celu miedź, stal nierdzewną lub stal pomiedziowaną. Wykonanie systemu uziemiającego z zachowaniem tych reguł zapewnia jego bardzo dużą trwałość.
Szczególną uwagę należy zwracać również na odpowiednie udokumentowanie wykonania uziomu fundamentowego sztucznego zgodnie z normami oraz na jakość jego połączeń ze stalą zbrojeniową, co powinno być zamieszczone w dokumentacji powykonawczej.
Kontrola właściwego wykonania uziomu fundamentowego i dopuszczenia go do eksploatacji leży w gestii kompetentnego inspektora nadzoru branży elektrycznej.
